کاربرد آزمون استرس در فرآیند اوراق بهادارسازی

امروزه اوراق بهادار سازی دارایی های مالی نقش مهمی در ایجاد نقدینگی جدید از دارایی هایی دارد که بازگشت وجوه آن منوط به ایفای تعهدات از سوی بدهکاران در طی زمان است. اما به منظور استفاده از این ابزار مالی لازم است توجه ویژه ای به مقوله ریسک موجود در دارایی های مالی نمود چرا  که وجود هر گونه ریسک در دارایی ها بعد از تبدیل شدن به اوراق بهادار اثرات بیشتری برای دارندگان اوراق ایجاد می نماید. همچنین در صورت وقوع بحران در دارایی های مالی ، اوراق مربوطه خسارات جبران ناپذیری را برای دارندگان آن ایجاد می نماید. این مساله از آنجا نشات می گیرد که یکی از اهداف اصلی مدیریت ریسک، تنوع پرتفوی می باشد (اطمینان از اینکه تمام تخم مرغها در یک سبد قرار داده نشود) تا نوسان پرتفوی کاهش یابد و این هدف از طریق انتخاب اوراق بهادار با کمترین همبستگی(و در صورت امکان با همبستگی منفی) در پرتفوی محقق می شود. با این حال مهمترین تأثیر وقایع استرس زا این است که همبستگی هایی که در شرایط عادی وجود داشتند، تغییر می کنند و مدیران ریسک با همبستگی های جدیدی مواجه می شوند که منجربه تمرکز غیرمنتظره ریسک می گردد. همچنین بانکها نیز پرتفوی خود را از طریق اعطای وام به صنایع و به ارزهای مختلف وغیره، متنوع می سازند. با این حال در زمان وقوع استرس، تمام این صنایع به احتمال زیاد بدهی خود را نکول می نمایند و به تبع متنوع سازی را بی اثر می سازند.در این مقاله سعی شده است یکی از ابزارهای ارزیابی ریسک را به عنوان آزمون استرس معرفی گردد که به بررسی اثرات ناشی از ریسک دارایی ها به ویژه در شرایط بحرانی می پردازد که در فرایند اوراق بهادار سازی نیز کاربرد ویژه ای خواهد داشت.